„Przygotowanie scenariusza 8-minutowego przedstawienia wraz ze scenografią, rekwizytami i oprawą muzyczną to istne szaleństwo. Przetrząsamy domowe zasoby, bo wszystko może się przydać: od wytłoczek na jajka, poprzez plastikowe butelki i folię aluminiową aż do skrawków tkanin” – Basia Belzyt, uczestniczka.

29 i 30 marca 2014 w Polskiej Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku odbył się Ogólnopolski Finał Odysei Umysłu. Zespoły pod przewodnictwem trenera prezentowały rozwiązanie jednego z pięciu problemów, z którym zdecydowały się zmierzyć. Mieli trzy miesiące na przygotowanie. Eliminacje do konkursu regionalnego oraz finałów: ogólnopolskiego, europejskiego i światowego odbywają się w czterech grupach wiekowych, od uczniów szkół podstawowych po studentów.

Wynik wysiłków młodzieży był imponujący. Objawiły się w nich wszelkie talenty: aktorskie, plastyczne, pisarskie, konstrukcyjne i muzyczne. Korytarze filharmonii mieniły się kolorami, kształtami i uśmiechem.

Streszczenie problemów:

problem 1 – odjazdowy egzamin

Zespół powinien zaprojektować i skonstruować pojazd, którym – podczas egzaminu na prawo jazdy – pokieruje pewien początkujący kierowca… Wehikuł posiadać będzie dwa odmienne systemy napędowe – jeden służący do poruszania się naprzód, drugi do przemieszczania się wstecz – a także system nawigacji satelitarnej (GPS), mówiący do kierowcy. Pojazd spróbuje wykonać trzy różne zadania, a po drodze natrafi na jakiegoś rodzaju drogowskaz. Drużyna zaprezentuje swoje rozwiązanie w formie przedstawienia, w którego fabułę wplecie podróże wehikułu, egzamin na prawo jazdy oraz gadający GPS.

problem 2 – strachy na lachy

Drużyna stworzy i zaprezentuje oryginalne przedstawienie, opowiadające o niby-nawiedzonym „domu strachów”. Cztery zastosowane tam efekty specjalne mają w zamyśle przerazić każdego, kto w owo miejsce trafi – okazuje się jednak, że zamiast tego odnoszą zupełnie inny skutek… W spektaklu wystąpi przynajmniej jedna postać, która rzeczonych efektów specjalnych doświadczy, a także narrator, który jej przeżycia będzie relacjonował publiczności. Na dodatek, cała ta „straszna” historia musi zakończyć się w niespodziewany sposób!

problem 3 – i kto tu rządzi?

Zadanie zespołu polega na przygotowaniu dowcipnego przedstawienia, w którym zaprezentowane zostaną dwa różne Dwory Królewskie: jeden historyczny, onegdaj istniejący naprawdę – i jeden zmyślony, funkcjonujący w dowolnym innym miejscu i czasie. Dwór znany z kart historii wyda dekret charakterystyczny dla swojej epoki, zaś dwór stworzony przez drużynę – dekret, który zmieni codzienne zachowanie mieszkańców królestwa. Monarchę i dworzan historycznych uczestnicy dobiorą i odegrają wedle własnego uznania, natomiast w skład dworu fikcyjnego wejść musi jakiś przywódca, nabijający się z niego błazen oraz minstrel, który zaśpiewa piosenkę, przygrywając sobie na skonstruowanym przez zespół instrumencie. Ponadto, w spektaklu pojawią się przynajmniej dwie kukiełki oraz jedna „Ludziełka” (tzn. postać wyobrażająca kukiełkę, grana przez któregoś z członków drużyny).

problem 4 – wszystko się ułoży

Drużyna ma za zadanie zaprojektować i zbudować pojedynczą strukturę, która składać się będzie z kilku osobnych części – wykonanych wyłącznie z drewna balsa i kleju, i ułożonych w stosik, jedna na drugiej. Im więcej elementów zespół użyje, tym więcej otrzyma punktów. W chwili rozpoczęcia konkursowego występu, niepołączone ze sobą fragmenty konstrukcji wkomponowane będą w artystyczne wyobrażenie Ziemi. Następnie, zawodnicy poukładają segmenty jeden na drugim – a na powstałą w ten sposób całość zaczną nakładać sportowe odważniki. Plastyczna podobizna Ziemi, układanie części składowych w stosik i obciążanie kompletnej struktury wplecione będą w fabułę spektaklu, który drużyna zaprezentuje na scenie.

problem 5 – na własne oczy

Zespół wymyśli i zaprezentuje oryginalne przedstawienie, w którym pewna społeczność czuje się zagrożona przez coś, co znajduje się w miejscu, gdzie żaden z jej członków jeszcze nigdy nie był. Za pomocą metody stworzonej przez drużynę, wspólnota wybierze ze swego grona jednego lub więcej Podróżnika, który uda się w owo tajemnicze miejsce, aby je lepiej poznać. Dotarłszy do celu wyprawy, Podróżnik wyśle do domu wiadomość, która przekona jego pobratymców, że w rzeczywistości nie mają się czego bać. W spektakl wpleciona będzie także postać narratora, dwie rymowanki oraz ruchomy element scenografii.